برج آزادی در غرب تهران

طرح بنای برج آزادی برداشتی از معماری دوره‌های هخامنشیان، ساسانیان، اسلامی و نوین ایران است و استخوان‌بندی اصلی بنا از بتن مسلح بوده و در ساخت آن از مصالح ایرانی استفاده شده است. به‌عنوان نمونه سنگ‌های مرمر معادن جوشقان اصفهان در نمای برج، سنگ‌های گرانیت معادن مروارید کردستان در کف سالن‌ها و سنگ‌های گرانیت معادن هندان در درب‌های ورودی و خروجی بنا به کاررفته است.

در این بنا، قوس اصلی میان برج، نمادی از طاق کسری مربوط به دوره پیش از اسلام و دوره ساسانی است و قوس بالایی آن‌که یک قوس شکسته است، از دوران بعد از اسلام و نفوذ اسلام در ایران الهام گرفته است. رسمی سازی هایی که بین این دو قوس را پر می‌کنند، بسیار ایرانی است و از گنبد مساجد ایران الهام گرفته شده است.

این بنا دربرگیرنده سه طبقه، چهار آسانسور، دو راه پله و ۲۸۶ پلکان است. طول این بنا ۶۳ متر، ارتفاع آن از سطح زمین ۴۵ و ارتفاع از کف موزه ۵ متر است. گفته می‌شود در ساخت برج آزادی چهلرورششرهزار قطعه سنگ بریده، پرداخت شده و به‌کاررفته است.

نقش‌های داخلی برج، تلفیقی از سنت و مدرنیسم است به‌خصوص سقف طبقه دوم. در ورودی برج، هریک از لنگه‌های سنگی درها، حدود ۳٫۵ تن وزن دارد. جنس این سنگ‌ها از گرانیت است. برج دو آسانسور دارد که از دیواره‌های برج بالا می‌روند. آسانسور اول دو طبقه را طی می‌کند و به سقف سیمانی می‌رسد و سپس از آسانسور دوم استفاده می‌شود. هیچ یک از سقف‌ها بسته نیستند و همه آن‌ها به فضای بالاتر راه می‌یابند.

بخش‌های مختلف برج آزادی